Nuk është e lehtë për ju të kërkoni ose të merrni ndihmë.
Në një farë mënyre, të lejosh dikë që të të ndihmojë për fëmijët e pavarur është gabim. Ata janë mësuar t’ia dalin vetë.
Ju prireni të jeni vetëkritik ose të ashpër me veten.
Ju e mbani veten me standarte më të larta se kushdo tjetër. Ju tentoni ta drejtoni zemërimin tuaj nga brenda, te vetja.
Ndiheni të pakëndshme duke folur për veten tuaj.
Është disi më mirë të dëgjosh historitë dhe problemet e njerëzve të tjerë. Kur është radha juaj për të ndarë, nuk jeni rehat.
Preferoni të shmangni bisedat apo shprehjet emocionale.
Ndjenjat e forta (ndoshta edhe ato pozitive) dhe konfliktet ndihen të sikletshme dhe nuk dini çfarë të thoni apo si të veproni. Ju preferoni të ikni nga dhoma kur ato lindin.
Ju luftoni me vetëdisiplinën.
Ju jeni të zemëruar me veten tuaj që nuk jeni në gjendje ta detyroni veten të bëni gjëra që dini se duhet t’i bëni ose ta ndaloni veten të bëni gjëra që nuk duhet. Në thellësi, ju fajësoni veten.
Keni tendencën të injoroni, fshehni ose shpërfillni ndjenjat tuaja.
Nëse jeni i zemëruar, i trishtuar, i lënduar ose i mërzitur, keni tendencën të hiqni dorë nga kjo, të shpërqendroheni prej tij ose të pretendoni se nuk e ndjeni.
Ju mungon dhembshuria për veten edhe nëse keni shumë dhembshuri për të tjerët.
Është e vështirë për ju që t’i falni vetes gabimet ose të pranoni se jeni njerëzor dhe natyrisht do të keni dobësi dhe sfida njerëzore.
Linku: https://www.yourtango.com/self/grew-up-too-independent
Burimi i fotos: unsplash.com