Suksesi, thuajse në çdo disiplinë, vjen nga një ndërthurje e talentit dhe guximit.
Thomas Edison mund të jetë më i cituari, me pretendimin e tij se “gjeniu është një për qind frymëzim dhe nëntëdhjetë e nëntë për qind djersë”.
Por ekzistojnë shumë variacione të tjera.
Merr parasysh këshillat e Octavia Butler për shkrimtarët e rinj. “Harroje talentin. Nëse e keni, mirë. Përdore. Nëse nuk e keni, nuk ka rëndësi. Meqë zakoni është më i besueshëm se frymëzimi, të mësuarit e vazhdueshëm është më i besueshëm se talenti”.
Edhe futbollisti portugez, Cristiano Ronaldo, vë në dukje gjakun, djersën dhe lotët në stërvitjen e tij. “Talenti pa punë nuk është asgjë”.
Tregime të tilla mund të jenë të dobishme për figurat e famshme që dëshirojnë të duken të përulur.
Por hulumtimet e fundit psikologjike tregojnë se theksimi i tepërt i rëndësisë së punës së palodhur mund të rezultojë mbrapsht në shumë situata profesionale – falë një fenomeni të njohur si “paragjykimi i natyrshmërisë”.
Këto studime sugjerojnë se njerëzit kanë respekt më të madh për ata që kanë një dhunti të lindur sesa për ata që u është dashur të përpiqen për suksesin e tyre.
Paragjykimi i natyrshmërisë mendohet se funksionon në nënvetëdije dhe pasojat mund të jenë thellësisht të padrejta.
Për fat të mirë, shkencëtarët që qëndrojnë pas këtij hulumtimi kanë disa këshilla për mënyrat se si mund të shmangim ‘dënimin’ për punën tonë të palodhur.
Në psikologjinë e konsumatorit, termi përdoret shpesh për të përshkruar preferencën tonë për mallrat natyrore mbi ato sintetike.
Linku: https://www.bbc.com/worklife/article/20230517-why-people-reward-innate-talent-over-hard-work
Foto: Freepek.com